مناجات ماه مُحرّمی با صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه
عاقبت این شبِ تاریک سحر خواهد شد به رُخِ حضرتِ خورشید نظر خواهد شد میرسد نـوبتِ آن روز که با وعدۀ حق پـسـری مـنـتـقـمِ خـونِ پـدر خـواهـد شد ای به قـربان تو که با نظـرِ مهـدویات خاک هم پای قدمهای تو، زر خواهد شد دلِ غـمـدیـدۀ ما گـر به وصـالت بـرسد سیـنۀ سنـگی ما، دُر و گُهـر خواهد شد آه، از اینهـمه سالی که بـدون تو گذشت این چه عمریست که در فاصله سر خواهد شد تـو بـیـا، دیـدۀ آلــوده پـس از دیـدنِ تـو عـاشـقانه به سر راهِ تو، تـر خواهد شد |